Het gematigd alternatieve concert van de jaren dertig in Duitsland; geen Strauss dus. Wel veel dissonanten, neo-barokke muziek, laat-Romantiek à la Busoni, vitaliteit, Dada-achtige schrikeffecten, duchtig contrapunt, en zelfs pacifistisch-socialistische klanken. Hindemith op z’n best, Weill aan het opmerkelijke begin van een carrière met veel onvermoede wendingen, en Dessau op z’n eerste speurtocht door twaalftonenland.