Pina Bausch heeft zowel de dans als het theater in het midden van de jaren zeventig een onmiskenbare nieuwe impuls gegeven. De kwaliteit van haar ‘theater van de ervaring’ is inmiddels wereldwijd aangeslagen en is mede bepalend voor de ontwikkeling van het danstheater geweest. Wellicht shockeert Bausch in 1986 minder dan in het vorige decennium, maar haar montage van associaties uit het dagelijks leven en de uitvergroting daarvan, blijven voortduren een verrassende werking uitoefenen en verbazing oproepen. Bausch creëert een magisch speelvlak met beelden van gebeurtenissen in de orde van een zoete droom of een traumatische nachtmerrie. De grenzen tussen wel of niet acteren, spelen of simuleren zijn hierbij niet scherp te trekken. Het werk Auf den Gebirge hat man ein Geschrei gehört is nog niet eerder in Nederland te zien geweest en zal ongetwijfeld één van de hoogtepunten van het Holland Festival zijn.
data
8, 9 en 11, 12 juni