Wat betreft de niet-westerse landen richt het Holland Festival 1987 zich op het cultuurgebied van Bantoe-sprekend Afrika. Geen aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van de Afrikaanse popmuziek, en de talloze op Afrika geïnspireerde mengvormen. Wel aandacht voor zaken die daaraan ten grondslag liggen: traditionele dans en muziek, gespeeld op traditionele instrumenten, uit de landen Oeganda, Tanzania, Mozambique en Zambia.
Een gezelschap van 21 muzikanten en dansers uit verschillende delen van Tanzania brengt een programma van rituele zowel als amusementsmuziek van de Wagogo, de Makonda en de Mkuria. Van de Wagogo zijn onder andere de 'wakuvina uwuvina wengoma' te zien en te horen; een dans van vrouwen, begeleid met door vrouwen gespeelde troms, traditioneel gespeeld bij de eerste menstruatie van een meisje ter verwelkoming in de volwassen maatschappij.
data
vr 5 juni 1987
t/m
za 6 juni 1987
De term Bantoe refereert aan een taalgroep die zich uitstrekt over een groot aantal landen; bijna heel Afrika rond de evenaar, en een groot deel van het zuiden en het westen van de Soedanstreek. En over een groot aantal bevolkingsgroepen. Ondanks deze verscheidenheid in bevolkingsgroepen kan men spreken van een bepaalde culturele eenheid. Niet in detail, maar vergelijkbaar met de wijze waarop we bijvoorbeeld het 'West-Europese' cultuurgebied onderscheiden.
Muziek is in Bantoe Afrika bepaald niet omnipresent, maar zij speelt wel een belangrijke rol. Hierbij wordt veelal het functionele karakter benadrukt: muziek bij ceremonies, rouw, geboorte, huwelijk, oorlog, visvangst, zaaien, oogsten enz. enz. Wat betreft de verhouding tussen dans en muziek hierbij, is het veelzeggend dat de term 'ngoma' in veel Bantoe talen zowel drum als dans als feest als muziek aanduidt.
De functionele kant wordt veelal benadrukt, maar de esthetische kant moet niet worden vergeten. De concerten tijdens het Holland Festival zullen dit duidelijk maken: behalve interessant, is het prachtige dans en muziek om te zien en te horen.