Ga naar de hoofdcontent

In het Holland Festival 1982 was hij al dé grote verrassing van het Amerikaanse muziekprogramma. Hij wordt wel de uitvinder van de spatial music genoemd en de Ives van onze dagen. Brant (1913) is van Canadese afkomst en leerling van bijvoorbeeld George Antheil. Hij verdiende de kost met componeren, arrangeren en dirigeren voor ballet, film en voor mensen als André Kostelanetz en Benny Goodman. Brant schrijft toegankelijke muziek voor ongebruikelijke bezettingen. De meester zal de concerten in Amsterdam veelal zelf meespelen of dirigeren.


Brant vermijdt het gebruik van technische moeilijkheden voor individuele instrumentalisten. Dit leidt tot gekontroleerde improvisatie, waarbij komplexe werken toch speelbaar worden. Een goed voorbeeld van deze aanpak is het werk voor 100 fluiten, geschreven in opdracht van het Holland Festival 1984, dat uitgevoerd zal worden tijdens een vaartocht door Amsterdam, waarbij 4 draaiorgels, 3 koren, 3 muziekkorpsen en 4 carillons als 'verstorend element' fungeren. Dit werk kan beschouwd worden als een soort 'instant music' op basis van gekontroleerde improvisatie met gedetailleerde aanwijzingen over toonhoogte en klankkleur.

Credits

muziek Henry Brant (nieuw werk voor 100 fluiten) uitvoering Amsterdams Politie Kapel, PTT-Harmonie, ASKO Koor, VU Koor, Centraal Kamerkoor, 4 draaiorgels en beiaardiers o.l.v. Henry Brant, Amy Snyder, Iman Soeteman, Jan Erik van Regteren Altena, Jos Leussink, Leonard van Goudoever, Huub Kerstens m.m.v. Martin van Duynhoven, Fred van Duynhoven, Leo Lankhuyzen drums Martin Bunjes dirigent (beiaardiers) Bernard Winsemius coproductie De IJsbreker