Damon Albarn en gasten: Bassekou Kouyate

Music, in 1990 samen met het Hoger Instituut voor Muziek opgericht door het Syrische Ministerie van Cultuur. Dat orkest onderging in 2003 een ingrijpende herstructurering onder leiding van chef-dirigent Issam Rafea. Sindsdien heeft het professionele status en treedt het op onder de naam Syrian National Orchestra for Arabic Music. Behalve in Syrië heeft het opgetreden in Tunesië, Duitsland en Italië. In 2004 nam het orkest deel aan de openingsceremonie van de Opera van Damascus. SNOAM voert zowel traditionele Arabische muziek uit als eigentijdse muziek die gebaseerd is op traditionele vormen. Hoewel bij traditionele Arabische muziek gewoonlijk een enkele melodie wordt gespeeld, legt SNOAM bij zijn optredens de nadruk op harmonie als een toegevoegde dimensie, met behoud van de muzikale en spirituele identiteit van deze muziek. SNOAM speelt allerlei soorten traditionele Arabische muziek, merendeels vocaal repertoire. Het orkest speelt ook minder bekende instrumentale Arabische muziek en geeft daar een eigen invulling aan. Het orkest in Damascus wordt nu geleid door Adnan Fathallah, en treedt daar nog steeds op.

Zanger, gitarist, producer, componist en Grammy Awardwinnaar Damon Albarn staat bekend om zijn eclectische stijl en observerende songteksten en is een van de meest invloedrijke en interessante muzikanten van de laatste decennia. Hij maakte furore met zijn bands Blur en Gorillaz. Andere projecten van hem zijn: Mali Music (2002), opgenomen met lokale muzikanten uit Mali, The Good, The Bad and The Queen (2007), met Paul Simon, Tony Allen en Simon Tong, Kinshasa One Two (2011), uitgebracht onder de naam DRC Music en in vijf dagen opgenomen in Congo-Kinshasa met westerse producers en hedendaagse Congolese muzikanten, Rocket Juice and The Moon (2012), met Tony Allen en Flea van Red Hot Chili Peppers en Dr Dee (2012). Ook bracht hij het veelgeprezen Africa Express presents… Maison Des Jeunes (2013) uit, waarop Africa Express westerse en lokale Malinese muzikanten bijeenbracht op een album op te nemen in vijf dagen. In 2014 bracht Albarn zijn eerste soloalbum uit: Everyday Robots.

Africa Express wordt gezien als de meest vernieuwende kracht in de popmuziek van de afgelopen twee decennia, Door het samenspel tussen muzikanten uit verschillende culturen, genres en generaties worden grenzen doorbroken en een nieuw perspectief op Afrika en de Afrikaanse muziek geboden. Africa Express kwam in 2006 tot stand tijdens een reis naar Mali, waarbij mede-oprichter Damon Albarn muzikanten als Fatboy Slim, Martha Wainwright en Jamie T liet samenspelen met legendarische Afrikaanse artiesten als Toumani Diabate, Salif Keita, Amadou & Mariam en Bassekou Kouyate. Daarna volgde een proefoptreden in Londen en het inmiddels legendarisch geworden optreden op Glastonbury in 2007. Vervolgens waren er optredens in Nigeria, Congo en Ethiopië, in een variété-theater in Liverpool, bij de BBC Electric Proms, voor 25 duizend man in het centrum van Parijs en voor 50 duizend toeschouwers op een Spaans strand. In 2012 haalde de band internationaal het nieuws met een een-weekse toer per trein door het Verenigd Koninkrijk, waaraan meer dan 100 muzikanten deelnamen.

Elk optreden van Africa Express is uniek, want elk optreden ontstaat uit spontane, nieuwe samenwerkingsverbanden en zorgt zo telkens weer voor een paar magische momenten. Zo ging Johny Marr een gitaarduel aan met Amadaou en Mariam; Mick Jones en John Paul Jones begeleidden samen met andere sterren Rachid Taha op Rock el Casbah; Peter Hook speelde samen met Spoek Mathambo op diens cover van Control; en Paul McCartney en John Paul Jones speelden tijdens de laatste show van Africa Express in september 2012 samen bas bij Rokia Traoré, waarna de laatste met de ex-Beatle zijn Wings-nummer Good Night Tonight ten beste gaf. 

Het door de kritiek lovend ontvangen album Africa Express presents…Maison Des Jeunes (2013) werd in oktober 2013 in zeven dagen opgenomen in Bamako, de hoofdstad van Mali. De muzikanten en producers van Africa Express, waaronder Brian Eno, Nick Zinner, Ghostpoet en Damon Albarn, bouwden een tijdelijke studio in een jeugdhonk in de stad en gingen daar aan het werk met een nieuwe generatie hedendaagse Malinese muzikanten – onder meer Songhoy Blues, Kankou Kouyaté en Bijou – om binnen een week een album op te nemen. Tijdens die week fungeerde de club aan de oevers van de Niger die in de volksmond Maison des Jeunes wordt genoemd, als een plek van verkenning, samenwerking, muziek maken en live-optredens. Het resultaat was een album met 11 tracks waarop de spontaniteit en geestdrift van die unieke week voelbaar en hoorbaar zijn – muziek die werd gemaakt in een land dat beroemd is vanwege zijn muzikale traditie, maar waar na de coup van 2012 tijdens de gewapende strijd in het Noorden muziek korte tijd verboden was.

In januari 2015 bracht Africa Express ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van Terry Riley's baanbrekende meesterwerk In C de eerste Afrikaanse versie uit van deze minimalistische klassieker, onder de titel Africa Express presents… Terry Riley's In C Mali(Transgressive Records). De nieuwe versie werd in 2013 opgenomen in het jeugdhonk Maison des Jeunes in de Malinese hoofdstad Bamako, onder leiding van dirigent André de Ridder. Het nummer werd uitgebracht na een speciaal optreden georganiseerd door Africa Express en Tate Modern in Londen, waarbij het nummer werd gespeeld op de brug boven de Turbine Gallery in Tate Modern, en een uitvoering op de Ruhrtriennale in Bochum.