Daníel Bjarnason (1979) is een IJslandse componist en dirigent. Hij kreeg brede internationale erkenning met zijn debuutalbum Processions (2010), dat door Time Out New York werd geprezen om zijn vernieuwende geluid dat “dicht in de buurt komt van het definiëren van de ondefinieerbare, nieuwe wereld van de klassieke muziek”.

Bjarnason studeerde compositie, piano en directie in Reykjavik en vervolgde zijn opleiding orkestdirectie aan de Hochschule für Musik in Freiburg. Zijn werk werd uitgevoerd door vooraanstaande orkesten, waaronder de Los Angeles Philharmonic, waarmee hij regelmatig samenwerkt. Hij was composer-in-residence bij Muziekgebouw Frits Philips Eindhoven en eerder artist-in-residence bij het Iceland Symphony Orchestra (2015–2018). Bjarnason werkt zowel binnen als buiten de klassieke wereld, met samenwerkingen met onder anderen Ben Frost, Sigur Rós en Brian Eno.

Zijn muziek is uitgevoerd door dirigenten als Gustavo Dudamel, John Adams, André de Ridder, James Conlon, Louis Langrée en Ilan Volkov. Bjarnason was tevens co-curator, componist en dirigent tijdens het Reykjavik Festival van de Los Angeles Philharmonic in 2017.

Bjarnason won meerdere Icelandic Music Awards, waaronder Composer of the Year (2013) voor The Isle Is Full of Noises en Over Light Earth. Laatstgenoemde werd ook bekroond als Best Classical CD of the Year. Samen met Ben Frost ontving hij een Edda Award voor de filmmuziek van The Deep (2012). In 2010 won hij de Kraumur Music Award en werd hij genomineerd voor de Nordic Council Music Prize.

Zijn oeuvre omvat orkestwerken zoals Emergence (2011) en Collider (2015), kamermuziek en vocale composities, alsook film- en dansmuziek. Bjarnason is verbonden aan het label Bedroom Community, waarop ook zijn albums Sólaris (met Ben Frost), Over Light Earth en Djúpið verschenen.