Natuurlijk had ik wel eens van het Holland Festival gehoord, maar het leek altijd iets groots en onbereikbaars. Het leek mij meer iets voor mensen die verstand hebben van kunst of het simpelweg interessant vinden. Maar deze dag veranderde mijn beeld compleet. We kregen namelijk de kans om een sessie te volgen met mensen achter de schermen van het festival: de programmeurs.
De sfeer was meteen relaxed toen we binnenkwamen. We zaten met een groep studenten in een soort presentatieruimte, en al snel begonnen de programmeurs te vertellen over hun werk. Wat mij eigenlijk meteen opviel, was hoe enthousiast en open ze waren. Ze gaven ook aan dat het gesprek compleet voor de studenten was en dat ze los mochten branden met vragen. Ze namen echt de tijd om ons mee te nemen in hoe het festival, artiesten en kunstenaars samen een geheel worden.
Een belangrijk onderdeel van hun werk is het samenstellen van het programma: welke voorstellingen worden gekozen, welke makers worden benaderd, hoe past alles bij elkaar? Ze vertelden dat de artiesten zelf vaak met een compleet idee komen. De programmeurs zijn er dan om dat mogelijk te maken. 'Wij voeren uit wat zij bedenken', zei één van hen letterlijk. Dat laat zien dat er veel vertrouwen is in de creativiteit van de makers.
Wat ook opviel, was hoe actief de studenten waren tijdens het gesprek. Er werden echt veel vragen gesteld, en de programmeurs namen iedere vraag serieus. Sommigen gingen in op de ruimte en waardering voor creativiteit. Anderen waren benieuwd naar hoe je omgaat met een artiest die bijvoorbeeld iets heel lastigs of vreemds wil doen. De programmeurs vertelden dat er vaak wordt gekeken naar de artistieke waarde, maar ook naar haalbaarheid. En soms moet je gewoon creatief meedenken om iets voor elkaar te krijgen. Het is dus niet alleen plannen en regelen, maar ook veel schakelen, overleggen en soms improviseren.
Wat ik heel mooi vond, is dat de programmeurs vertelden dat het Holland Festival heel bewust openstaat voor vernieuwing. Ze willen niet elk jaar hetzelfde trucje doen, maar steeds weer verrassen. Dat betekent dat ze ook risico’s nemen: soms weet je van tevoren niet of een voorstelling zal aanslaan of niet. Maar juist dat maakt het werk spannend. Ze benadrukten ook dat het festival er niet alleen is voor de kunstliefhebber, maar voor iedereen die nieuwsgierig is naar kunst, muziek, theater of dans in een nieuwe vorm.
De volgende keer dat ik naar een voorstelling ga, zal ik niet alleen naar het podium kijken, maar ook even denken aan de mensen daarachter. De programmeurs, de makers, het hele team. Allemaal hard aan het werk. En dat maakt het alleen maar mooier.