Een middag met Giacinto Scelsi

'Alle componisten zouden moeten worden opgesloten, zij het natuurlijk onder gerieflijke omstandigheden. Ze zijn vrij om te kiezen tussen een luxueus of juist een heel eenvoudig huis. Ze mogen vrienden ontvangen, over vrouwen en drank beschikken, wat ze maar willen. Maar je mag ze niet de vrije teugel laten, want dan kunnen ze de muziek corrumperen door een stompzinnig leven te leiden en de stupide gewoonte erop na te houden zichzelf te laten fotograferen en steeds hun domme neus te laten zien.'

Dit schreef de nu 81-jarige Giacinto Scelsi, door Morton Feldman ooit de 'Charles lves van Italië' genoemd. Scelsi, in eigen land nog steeds verguisd, is internationaal een van de grote ontdekkingen van de laatste jaren. Hij is een absolute eenling die onverdroten zijn muzikale weg is gegaan, zichzelf daarbij meer als intermediair dan als componist beschouwend. Zijn muziek fascineert door haar tijdloze, transcendentale karakter en is sterk beïnvloed door oosterse denkbeelden. Vaak onderzoekt Scelsi de klank van één toon, die hij als het ware onder een microscoop legt. Hij blijkt daarmee een voorloper te zijn van de 'spectrale' componisten rond de Franse groep l'Itinéraire, van wie in het Holland Festival ook werk te horen is (Dufourt, Grisey, Murail). Scelsi, die zijn leven lang de publiciteit geschuwd heeft, komt bij hoge uitzondering naar Nederland om enkele nog nooit uitgevoerde werken te kunnen horen. 'Rome is de grens tussen Oost en West, ten zuiden van Rome begint het oosten, ten noorden van Rome het westen. De grenslijn loopt precies over het Forum Romanum. Daar woon ik, dat verklaart mijn leven en mijn muziek.' In De IJsbreker zullen Scelsi-specialisten aantreden als Michiko Hirayama met haar indringende stemgeluid en de celliste Frances-Marie Uitti. Gespreksleider Harry Halbreich, één van de grote Scelsi­ promotors, is internationaal bekend als muziekpublicist en musicoloog.