FLEXN

De bekroonde regisseur Peter Sellars en danspionier en choreograaf Reggie (Regg Roc) Gray geven met hun voorstelling FLEXN uiting aan de complexe realiteit van het Amerikaanse leven. In de Verenigde Staten vormen schietpartijen, politiegeweld, sociale misstanden, een slecht functionerend rechtssysteem en de achterliggende

rassenproblematiek de grimmige realiteit voor veel Amerikanen. FLEXN kwam tot stand in een periode van racistisch gemotiveerde schietpartijen en excessief politiegeweld, dat leidde tot de dood van onder andere Trayvon Martin (Stanford, Florida), Michael Brown (Ferguson, Missouri) en Eric Garner (New York). De vrijspraak en/of milde bestraffing van de daders werd door veel Amerikanen gezien als uiting van diepgeworteld, institutioneel racisme. Deze incidenten zorgden voor grote sociale onrust, betogingen, rellen, en de oprichting van de Black Lives Matter-beweging. In het kielzog van deze gebeurtenissen maakten Gray en Sellars, met vijftien dansers van Gray’s ensemble The D.R.E.A.M. RING, FLEXN. Een dansvoorstelling die uiting geeft aan stijl, soul, en pure opwinding en die liefde en gerechtigheid verkent door middel van een verscheidenheid aan spectaculaire flexdanstechnieken en persoonlijke verhalen.

Flex – ook wel geschreven als flexn, flexing, flex’n of FlexN – ontstond medio jaren 1990 door een samenvoeging van diverse underground dansstijlen, geworteld in de levendige Jamaicaanse reggae- en dancehall-cultuur van Brooklyn. Aan de basis van flexn ligt de verhalende, bijzonder energieke dansvorm bruk-up, vernoemd naar de invloedrijke danser George ‘Bruck-Up’ Adams. Deze stijl werd in de afgelopen tien jaar aangevuld met pausing, snapping, gliding, bone breaking, hat tricks, animation en contortion. De flexdansers (of flexors) verdraaien hun ledematen (bone breaking), glijden over de dansvloer (gliding), en kunnen plotseling volkomen bevriezen en weer schokkerig in beweging komen (pausing). Flexdansers blinken niet alleen uit in hun lichaamsbeheersing, maar ook in hun gave om verhalen te illustreren over persoonlijke overwinningen op sociale ongelijkheid en geweld. Het dansvocabulaire van flex heeft opvallend veel bewegingen die geweld simuleren: pistoolschoten, botten breken, het hart uit iemands borstkas rukken.

De voorstelling van Gray, Sellars en de dansers van The D.R.E.A.M. RING is grotendeels geïmproviseerd en wordt voortgedreven door een soundtrack van reggae, pop en hiphop. Het resultaat is een virtuoze dansvoorstelling over leven in tijden van grote sociale ongelijkheid. The New York Times omschreef de voorstelling als: ‘Deels protest, deels dansfeest, deels collectieve autobiografie. FLEXN raast tegen sociale onrechtvaardigheid, van politiegeweld tot het falen van het Amerikaanse gevangenissysteem.’ De voorstelling ging in 2015 in première bij de Park Avenue Armory in New York en was al te zien in Australië (Brisbane Festival), Frankrijk (Festival de Marseille), Italië (Napoli Teatro Festival) en de Verenigde Staten (Jacob's Pillow Dance Festival and Dartmouth College). Het Holland Festival heeft de Nederlandse première.