Als danser bij het Ballet van de Nederlandsche Opera maakte Van Manen in 1953 zijn debuut in het festival met de openingsvoorstelling El retablo de maese Pedro van Manuel de Falla. Tien jaar later, in 1963, stond voor het eerst een choreografie van hem op het programma: de wereldpremière van Symphony in Three Movements, uitgevoerd door het Nederlands Dans Theater. Het werk van Van Manen kon in de daaropvolgende jaren altijd rekenen op veel belangstelling van publiek en pers. In 1970 was daar extra reden voor, toen in Mutations op muziek van Stockhausen door enkele leden van het Danstheater volledig naakt werd gedanst. ‘No one who saw it would ever call the Holland Festival dull or old-fashioned’ schreef een Amerikaanse criticus na afloop.
Zijn uitverkiezing tot ‘centrale choreograaf’ in het Holland Festival van 1992 ging gepaard met een overzicht van vijftien werken uit Van Manens oeuvre, waaronder twee duetten tijdens de openingsavond. Ook zijn talent als fotograaf werd belicht met een tentoonstelling in De Meervaart. In 2022 volgde ter ere van Van Manens negentigste verjaardag nog een groot eerbetoon; maar liefst negentien stukken werden op de planken gebracht door Het Nationale Ballet, het Nederlands Dans Theater, Introdans en drie prestigieuze buitenlandse gezelschappen: het Wiener Staatsballett, Ballett am Rhein Düsseldorf-Duisburg en het Stuttgart Ballett.
In de loop der tijd werden in totaal meer dan vijftig stukken van Van Manen uitgevoerd in het festival, waaronder tientallen wereldpremières. Daarmee is hij de topchoreograaf van het Holland Festival.
Een groot kunstenaar en een geweldig mens is niet meer. Wij wensen zijn echtgenoot Henk van Dijk en iedereen die hem nabij was veel sterkte.