.

Een overblijfsel hiervan is de Andalusische muziek, die enerzijds Arabisch, anderzijds ook Zuid-Spaans, flamenco-achtig klinkt, omdat flamenco door deze stijl beïnvloed is. Het Amsterdams Andalusisch Orkest heeft de ambitie om deze muziek in Nederland te verspreiden, en daarmee ook een bijdrage te leveren aan interculturele samenwerking en de interculturele dialoog. 

Een grote inspiratiebron voor het orkest is het ensemble van de legendarische Abdesadaq Chekara (1933-1998) uit Tetuan, Marokko. De erfenis van Chekara wordt mede bewaakt door zijn kleinzoon Idriss Emrane Chekara, die aan het Amsterdams Andalusisch Orkest verbonden is. Het orkest treedt zowel in Nederland als in Marokko op en streeft ernaar om klassieke Arabische genres, zoals het chaabi andalusi en de sufi andalusi, op eigentijdse wijze te presenteren. Ook gaat het graag crossover-projecten aan. Voorbeelden hiervan zijn Malhoun Jazz, het flamenco-project Tiempos Nuevos en de muziektheatervoorstelling De Thuiskomst van Odysseus, waarin Arabische en Andalusische klassieke muziek en Monteverdi’s Il Ritorno d’Ulisse in Patria met elkaar versmelten.

Het Gnawa Oulad Side Ensemble is afkomstig uit de Souss-Massa-Daraâ-regio, voornamelijk uit de steden Taroudant en Dcheira in het zuiden van Marokko, nabij de stad Agadir. De ensembleleden leven als broederschap, die niet alleen uit musici, maar ook uit psychisch therapeuten bestaat. Met hun muzikale, rituele, therapeutische en inwijdingsgerelateerde activiteiten belijden ze hun islamitische geloof en houden ze ook de cultuur van de sub-Sahara levend. De dansbewegingen van het ensemble komen voort uit het slavenverleden van de Afrikanen in Marokko, waarvan destijds vaak de nek aan de polsen en enkels werd vastgebonden. Gnawa Oulad Sidi Ensemble onderscheidt zich van andere Gnawa-ensembles door de rigoureuze manier waarop vastgehouden wordt aan de sociale en artistieke kenmerken van deze eeuwenoude traditie.