Een dromer waakt bij het graf van een overleden vrouw en verliest zijn besef van tijd. Pas als zij in een witte lelie verandert, weet hij dat er honderd jaar voorbij is. Geïnspireerd op het eerste, surrealistische verhaal uit Soseki Natsumes verhalenbundel Yume jūya (‘Tien nachten dromen’) uit 1908, maakt componist en associate artist van het Holland Festival Ryuichi Sakamoto samen met regisseur en beeldend kunstenaar Shiro Takatani een droomachtige opera. Met Mugen No als inspiratiebron – traditioneel Japans danstheater met magische elementen – stelt Sakamoto zich vragen over het verschijnsel tijd en de verhouding tussen mens en natuur. In een schijnbaar eindeloos, droomachtig decor verbeelden danser Min Tanaka en sho-speler Mayumi Miyata de mens en de natuur. Sakamoto: ‘We leven en we sterven, en daarna wordt ons lichaam onderdeel van een volgend leven. Dat is ´samsara´, de levenscyclus van wezens op deze planeet. In dromen verloopt die tijd niet lineair, maar valt alles samen.’
'De verstilde voorstelling Time is een monument voor componist Ryuichi Sakamoto en al zijn mede-stervelingen. (...) Wat een weergaloze beelden worden hier opgeroepen. En je hoeft geen kenner van de Japanse poëzie of spiritualiteit te zijn om er een diepe betekenis uit te filteren. (...) De muziek bij de scènes, die zijn aaneengeregen als korte meditaties, is van een serene schoonheid: Sakamoto laat synthesizerbliepjes in de stilte vallen, als dikke druppels in het water. Je hoort hoe de Japanse componist zijn eigen eindigheid in geluid heeft gevat.' - de Volkskrant ★★★★
data
vr 18 juni 2021 20:00
za 19 juni 2021 20:00
zo 20 juni 2021 20:00
informatie
-
1 uur 10 minuten (zonder pauze)
‘In dromen kan tijd ongewoon snel gaan, of eindeloos duren. De tijd kan sprongen maken en elementen uit verschillende periodes kunnen probleemloos naast elkaar bestaan. Maar in het dagelijks leven zit de mens gevangen in de tijd.’ Ryuichi Sakamoto is geïntrigeerd door de beperkte manier waarop de mens de tijd beleeft, waardoor in zijn ogen ook de muziek ´vastzit´. Het deed hem de afgelopen jaren in de filosofie duiken – van Confusius en Lao Tse tot Henri Bergson en Carlo Rovelli – op zoek naar mogelijkheden om zichzelf en zijn muziek ervan te bevrijden. ‘De mens heeft de tijd uitgevonden net zoals hij cijfers heeft uitgevonden. Het zijn begrippen die misschien pas tienduizend jaar bestaan, die voor de vroegere Homo sapiens niet bestonden en die in de beleving van bijvoorbeeld gorilla’s en chimpansees nog altijd niet op dezelfde manier bestaan. Hoewel de mens onderdeel van de natuur is, heeft hij zich – door logica en concepten zoals tijd – losgemaakt van de natuur. En dus zit hij nu gevangen in die tijd die hij zelf heeft uitgevonden.’
-
© All rights reserved @ Sanne Peper Naamsvermelding verplicht
