Agon is het Griekse woord voor strijd, wedstrijd, marteling of doodsstrijd; dit verhaal loze ballet zou met kunnen beschouwen als een sportieve schermutseling van atletische dansers. Hierbij liet Balanchine zich inspireren door zeventiende-eeuwse Franse hofdansen die het uitgangspunt waren voor Stravinsky’s muziekstuk, alsook door traditionele Russische volksdans en moderne Amerikaanse jazzdans, ook al zijn de dansthema’s steeds gebaseerd op de academische (klassieke) techniek.
Duo Concertant is een pas de deux van choreograaf Nils Christe, in 1984 in opdracht gemaakt voor het tweede dansprogramma van Alexandra Radius en Han Ebbelaar: Duetten voor ballet en muziek uit datzelfde jaar. Het ballet werd recent – met succes – onder meer uitgevoerd in China, toen Alexandra Radius en Han Ebbelaar deel uitmaakten van een officiële delegatie – o.l.v. Minister Brinkman – naar dat land. Het ballet bestaat uit de volgende delen: Cantilène, Eglogue 1, Eglogue 2, Gigue en Dithyrambe.
Die Totensinsel is de naam van één van de bekendste schilderijen van Arnold Böcklin, dat Rachmaninof inspireerde tot een compositie met dezelfde naam. Het ballet gaat uit van associaties, die opgeroepen worden door de muziek en door die klank – Dodeneiland – maar is verder zonder verhaal, zonder thema, zonder symboliek.
Voor Collective Sympony (Gemeenschappelijke symfonie) hebben de drie huischoreografen van Het Nationale Ballet samengewerkt waarbij zij Stravinsky’s Symfonie in C onderling verdeelden. Wanneer A, B en C de bijdragen aanduiden van achtereenvolgens Rudi van Dantzig, Hans van Manen en Toer van Schayk, dan is de volgorde waarin zij werkten: drie korte inleidingen volgens het schema A-C-B, vervolgens uitwerkingen in vijf grotere dansepisodes A-B-C-B-A en een afsluiting ABC.
data
wo 26 juni 1985 22:15
do 27 juni 1985 22:15
vr 28 juni 1985 22:15
za 29 juni 1985 22:15